Powieści nominowane do Nagrody Wielkiego Kalibru 2021

Autor: Ewa Dąbrowska
Data publikacji: 05 maja 2021

Wojciech Chmielarz

Wyrwa

(Wydawnictwo Marginesy)

Kiedy Maciej Tomski dowiaduje się, że jego żona Janina zginęła w wypadku samochodowym, myśli, że wali mu się cały świat. Jak powiedzieć dwóm córeczkom, że właśnie straciły matkę? Jak powiedzieć teściom? Jak ma teraz funkcjonować, gdy dotychczasowe, spokojne życie nagle szarzeje i zmienia się w ciąg udręk?

Maciej nie ma jednak pojęcia, dlaczego do wypadku doszło pod Mrągowem, skoro Janina powiedziała mu, że jedzie na delegację pod Kraków. Pomyliła się? Okłamała go? A gdy na jej pogrzebie pojawia się tajemniczy mężczyzna, Maciej zaczyna rozumieć, że Janina miała wiele sekretów. Znacznie więcej, niż można się spodziewać po kimś tak zagonionym i zapracowanym. I że musi się z nimi zmierzyć.

Pytania zaczynają się mnożyć, a tragedia zmienia w skomplikowaną zagadkę. Maciej jedzie na Mazury i wkrótce przekonuje się, że być może tak naprawdę nie znał kobiety, z którą spędził ostatnich dwanaście lat życia.

„Wyrwa” to opowieść o mężczyznach, którzy kochali tę samą kobietę i którzy będą musieli zmierzyć się z tajemnicą jej śmierci. O poczuciu straty i głuchej rozpaczy zmieniającej się w gniew, który szuka ujścia. To także historia o splątanych uczuciach, o trudnej przyjaźni i o konsekwencjach życiowych błędów. I o tym, że można niewiele wiedzieć o kimś, z kim mieszka się pod jednym dachem.

Recenzja

Wojciech Chmielarz (ur. 1984) – autor kryminałów, dziennikarz, laureat Nagrody Wielkiego Kalibru (2015) i Wielkiego Kalibru Czytelników (2019), ośmiokrotnie nominowany do tej nagrody. Autor cyklu powieści o komisarzu Jakubie Mortce: „Podpalacz” (2012), „Farma lalek” (2013), „Przejęcie” (2014), „Osiedle marzeń” (2016), „Cienie” (2018) i cyklu gliwickiego: „Wampir” (2015), „Zombie” (2017) i „Wilkołak” (2021), postapokaliptycznej powieści „Królowa głodu” (2014) oraz thrillera psychologicznego „Żmijowisko” (2018), wyróżnionego tytułem bestsellera Lubimyczytać.pl, za który otrzymał także nagrodę Złotego Pocisku i Grand Prix Warszawskiego Festiwalu Kryminalnego. Powieść została zekranizowana dla Canal+. Po niej ukazały się kolejne thrillery – „Rana” (2019) i „Wyrwa” (2020). Mieszka z rodziną w Warszawie. 

 

Marcin Ciszewski

To ja, Szpilka. Klub

(Wydawnictwo Warbook)

To ja, Szpilka. Talent do wplątywania się w kłopoty mam po ojcu. Po matce – umiejętność radzenia sobie z wyzwaniami.

Pracuję w policji. Nie jestem idealna, ale staram się być skuteczna. Nienawidzę zboczeńców, złodziei, paserów i gwałcicieli. Tych ostatnich szczególnie. Niekiedy sama wymierzam sprawiedliwość.

Teraz szukam zabójcy znanego pisarza. Chcę odkryć, kto nienawidził go tak bardzo, by posunąć się do takiego okrucieństwa. Kandydatów jest wcale niemało: koledzy po piórze, rodzina, liczni fani...

No dobrze, samo się nie zrobi. Działam.

To co? Idziesz?

Recenzja

 

Marcin Ciszewski – ukończył studia w Instytucie Historii Uniwersytetu Warszawskiego. Pracował jako muzyk, dziennikarz muzyczny Programu III Polskiego Radia, a także specjalista od nieruchomości. W 2012 roku pisanie stało się jego zawodem.

Zadebiutował w 2008 roku powieścią „www.1939.com.pl”, bestsellerem, który zapoczątkował cieszący się niesłabnącą do dziś popularnością cykl „Wojna.pl”.Jego dorobek literacki obejmuje piętnaście powieści oraz dwie książki non-fiction. W roku 2013 uzyskał stypendium scenariuszowe Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej za projekt „www.1939.com.pl”.

Dotychczas ukazały się: z cyklu „Wojna.pl” – „www.1939.com.pl”, „Major”, „www.1944.waw.pl”, „Kapitan Jamróz”, „www.ru2012.pl” oraz „www.afgan.com.pl”; z cyklu sensacyjno-kryminalnego – „Wiatr”, „Mróz”, „Upał”, „Mgła” (w przygotowaniu „Deszcz”); z cyklu historyczno-szpiegowskiego – „Krüger”, „Szakal”, „Tygrys”, „Lew”, „Lis”; serial audio „Autor Bestsellerów”; a także dwie opowieści paradokumentalne: „Gliniarz” oraz „Powstanie Warszawskie. Wędrówka po walczącym mieście”.

Łączny nakład wydanych książek i audiobooków przekroczył 700 000 egzemplarzy. 

 

Mariusz Czubaj

Cios kończący

(Wydawnictwo W.A.B.)

 

Ponad dekada spędzona z najlepszym w kraju profilerem dobiega właśnie końca. „Cios kończący” zapowiada się na najmocniejszą, a na pewno najbardziej mroczną z całego cyklu. Przez lata Heinz był samotnym łowcą tropiącym seryjnych morderców. Niechętny innym ludziom, zdystansowany do świata, rozczarowany tym, jak potoczyło się jego życie, uciekał w pracę. Gdyby mógł, pewnie wiele rzeczy w przeszłości zrobiłby inaczej, ale teraz było na to już za późno. Wiek zmusił go do odejścia na emeryturę. Miał teraz dużo (za dużo) wolnego czasu, żeby oddać się ostatniej przyjemności, która mu została – grze na gitarze. Instynkt łowcy trudno jednak w sobie zdusić. Kiedy niespodziewanie zostaje poproszony o pomoc w sprawie brutalnego zabójstwa na Śląsku, były komisarz bez reszty angażuje się w nieoficjalne śledztwo. Okazuje się, że łączy się ono z serią tajemniczych zaginięć i zabójstw. Pewnego wieczoru znika także sam Heinz.

Recenzja

 

Mariusz Czubaj jest antropologiem kultury, znawcą literatury, wykładowcą akademickim, a jednocześnie autorem docenianych powieści z gatunku sensacyjnych i kryminalnych. Napisał jak dotychczas kilkanaście książek, spośród których na pierwszy plan wybijają się uhonorowane Nagrodą Wielkiego Kalibru powieści „R.I.P” z cyklu o Marcinie Hłasce oraz „21:37”, należąca do serii, w której głównym bohaterem jest profiler policyjny Rudolf Heinz. 

Mieszka w Warszawie, gdzie również jako profesor nadzwyczajny wykłada teorię kultury, dziennikarstwo specjalistyczne, a także prowadzi laboratorium kryminału i thrillera w Instytucie Kulturoznawstwa Uniwersytetu Humanistycznospołecznego SWPS. W swojej pracy naukowej skupia się na antropologii kultury, kulturze i literaturze popularnej, kulturze fanowskiej oraz antropologii sportu. Jest autorem i współautorem kilku publikacji koncentrujących się na należących do tej tematyki zagadnieniach. 

Powieści Mariusza Czubaja cieszą się popularnością nie tylko w Polsce. Są tłumaczone na kilka języków obcych, w tym na angielski, niemiecki, włoski, ukraiński i turecki. 

 

Tomasz Duszyński

Glatz. Kraj Pana Boga

(Wydawnictwo SQN)

 

1921 rok. W pobliżu Zieleńca zostają odkryte zwłoki. To zaginiona w 1916 roku Sabine Hunfeld, córka znanego importera cygar. Sprawę przejmuje kłodzka policja w osobie Franza Koschelli, szefa nowo utworzonego Wydziału Kryminalnego.

Koschella mozolnie odkrywa okoliczności zaginięcia dziewczyny. Przez pięć lat ktoś skutecznie zacierał ślady. Wkrótce dochodzenie przybiera nieoczekiwany obrót, a Franz zostaje okrzyknięty Mścicielem z Kłodzka. Czy zasłużył na ten przydomek?

Do miasta przybywa kapitan Wilhelm Klein. Wojskowy śledczy ma niewiele czasu by pomóc… lub przeszkodzić wachmistrzowi Koschelli w jego szaleńczych planach.

Kto stał za porwaniem Sabine? Jak głęboko sięga sieć wzajemnych powiązań w strukturach kłodzkiego hrabstwa? Ile jeszcze tajemnic kryje Kraj Pana Boga?

Znakomity kryminał i porywająca opowieść o ambicji, lojalności i ciemnej stronie lat 20.

 

Tomasz Duszyński – dziennikarz (pracował w RMF FM i Radiu Aplauz), pisarz, w wolnych chwilach maratończyk. Debiutował zbiorem opowiadań „Produkt uboczny” (2007). Jego opowiadania ukazały się w antologiach: „Jeszcze nie zginęła”, „Epidemie i zarazy”, „Trupojad. Nie ma ocalenia” oraz w magazynie „Science Fiction Fantasy i Horror” i „Nowej Fantastyce”. W Wydawnictwie SQN ukazały się jego powieści „Impuls” (2017), „Glatz” (2019), „Glatz. Kraj Pana Boga” (2020) i „Glatz. Zamieć” (2021). 

 

Olgierd Hurka

Znamię

(Wydawnictwo Harper Collins Polska)

 

Joanna Szymalak, prawniczka renomowanej kancelarii, pewnego dnia nie pojawia się w pracy – znika bez śladu. Prowadzone przez policję śledztwo nie daje rezultatów. Tymczasem szef kancelarii, Michał Tumski, odkrywa przekręt mający doprowadzić do wrogiego przejęcia firmy deweloperskiej, której sprawy prowadziła Joanna. Michał wstępuje na wojenną ścieżkę z konkurentem zagrożonej spółki, lecz nie docenia przeciwnika, który z żelazną konsekwencją realizuje swój wielki giełdowy plan. Następuje ciąg fatalnych wydarzeń. Okazuje się, że w pewnych kwestiach prawdopodobnie wszyscy się mylili.

 

Olgierd Hurka – planował studiować polonistykę, ale w ostatniej chwili wybrał handel zagraniczny na Uniwersytecie Gdańskim. Ukończył też studia MBA na Uniwersytecie w Manchesterze.

Lata doświadczeń zbieranych w międzynarodowym środowisku biznesowym w połączeniu z żywą miłością do literatury zaowocowały decyzją, żeby samemu sięgnąć po pióro. Debiutanckie „Znamię” to prowokująca do myślenia proza, w której akcja jest wehikułem dla pogłębienia rysu psychologicznego postaci konfrontowanych z dramatycznymi wydarzeniami.

 

Anna Kańtoch

Wiosna zaginionych

(Wydawnictwo Marginesy)

 

Krystyna, emerytowana policjantka, jako młoda dziewczyna straciła w tajemniczych okolicznościach brata: w 1963 roku piątka studentów wyruszyła w Tatry, troje z nich zostało odnalezionych martwych, jeden – brat Krystyny – zaginął bez wieści. Wrócił tylko Jacek.

Teraz, po ponad pięćdziesięciu latach, Krystyna niespodziewanie widzi go w osiedlowym sklepie w katowickim Janowie. Okazuje się, że Jacek pod zmienionym nazwiskiem mieszka w tej samej dzielnicy. Krystyna postanawia zmusić go, żeby wyznał, co wydarzyło się w górach – późnym wieczorem wybiera się do jego domu z nożem w plecaku. Gdy jednak wchodzi do willi, znajduje zwłoki Jacka.  

Świadoma, że jeśli jej obecność na miejscu zbrodni wyjdzie na jaw, będzie pierwszą podejrzaną, zaczyna wykorzystywać kontakty z przeszłości i prowadzić prywatne śledztwo. Niestety, wraz z kolejnymi odkryciami okazuje się, że we wszystko może być zamieszana bliska jej osoba. Krystyna staje przed trudnym wyborem...

Pierwszy tom kryminalnej trylogii jednej z najbardziej zdolnych autorek książek kryminalnych i fantastycznych, uznawana za królową budowania napięcia. 

Recenzja

 

Anna Kańtoch (ur. 1976), z wykształcenia orientalistka, autorka książek fantastycznych oraz kryminalnych. Pięciokrotna laureatka Nagrody im. Janusza A. Zajdla, w 2013 roku wyróżniona także Nagrodą Literacką im. Jerzego Żuławskiego za powieść „Czarne”. „Łaska”, jej pierwsza książka pozbawiona elementów fantastycznych, została nominowana do Nagrody Wielkiego Kalibru oraz zdobyła nagrodę Kryminalna Piła. Kolejna, „Wiara”, otrzymała podczas Międzynarodowego Festiwalu Kryminału 2018 Nagrodę Specjalną im. Janiny Paradowskiej. „Lato utraconych” jest drugim po „Wiośnie zaginionych” tomem trylogii. 

 

Wojtek Miłoszewski 

Bez reszty

(Wydawnictwo W.A.B.)

 

Kontynuacja bestsellerowego „Kastora”.

Początek lat dziewięćdziesiątych. Ludzie Krakowa są podzieleni. Jedni biednieją w oszałamiającym tempie, a inni zastraszająco szybko się bogacą. W mieście pojawia się nowy gang, który toruje sobie ścieżki potworną brutalnością. Przestępczość zorganizowana oraz handel amfetaminą to nowość dla policji, która dopiero co porzuciła starą, milicyjną nazwę. Komisarz Kastor Grudziński musi sobie poradzić ze zmianami w komendzie wojewódzkiej, ale przede wszystkim przekonać swoich przełożonych, że potrzebne są nowe metody działania. Sposoby, z których korzystali do tej pory, nie wystarczą, aby rozbić zorganizowaną przestępczość. Zadania nie ułatwia mu nowa sprawa, która wiąże się z zabójstwami dzieci na terenie Krakowa. Czy komisarz poradzi sobie z nową rzeczywistością i czy wreszcie uda mu się jakoś ułożyć swoje życie osobiste?

 

Wojtek Miłoszewski – polski pisarz i scenarzysta. Autor bestsellerowych powieści sensacyjnych z elementami political fiction: „Inwazji” (2017), „Farby” (2018) i „Kontry” (2019). W 2018 roku nakładem W.A.B. wydał świetnie przyjęty krakowski kryminał retro – „Kastora”. Współscenarzysta seriali: „Wataha”, „Prokurator”, „Znaki”, „W głębi lasu” i „Święty”.

 

/źródło: materiały wydawnictw/

Udostępnij

ZOBACZ TAKŻE

Nominacje do Nagrody Wielkiego Kalibru 2021

05 maja 2021