Małgorzata Omilanowska
Profesor historii sztuki, absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, studiowała także na Wydziale Architektury Uniwersytetu Technicznego w Berlinie. Była stypendystką kilkunastu europejskich instytucji naukowych, m.in. British Academy oraz Wissenschaftskolleg zu Berlin. Uczestniczyła w wielu międzynarodowych projektach naukowych, współpracując m.in. z Instytutem Herdera w Marburgu i Geisteswissenschaftliches Zentrum Geschichte und Kultur Ostmitteleuropas w Lipsku. Od 1985 roku pracuje w Instytucie Sztuki PAN, a od 2006 roku jest profesorem w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego. W latach 2012 – 2014 była Wiceministrem, a w latach 2014 – 2015 Ministrem Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Specjalizuje się w problemach architektury XIX i XX wieku. Prowadzi badania z zakresu architektury Warszawy i Gdańska, a także budownictwa uzdrowiskowego. Opublikowała kilkadziesiąt artykułów, a także dwanaście książek, m.in.: Świątynie handlu. Warszawska architektura komercyjna doby wielkomiejskiej (2004), Architekt Stefan Szyller (2008), Nadbałtyckie Zakopane. Połąga w czasach Tyszkiewiczów (2011), Kreacja, konstrukcja, rekonstrukcja. Studia z dziejów architektury XIX-XXI wieku (2016), Budowanie na obcej ziemi (2016). Angażuje się także w działalność na rzecz ochrony zabytków. Jest członkiem Polskiego Komitetu ICOMOS, Komitetu Nauk o Sztuce PAN i Polskiego Komitetu CIHA.
fot. Max Pflegel / Wydawnictwo EMG